Omdat ik me afvroeg waarom ik zo weinig informatie kon vinden over de foute man in de literatuur, heb ik ChatGPT ingeschakeld. Deze verdeelt de foute man onder in 1. De verleider, 2. De overtreder, en 3. De tragische figuur.
De verleider: Een van de meest voorkomende kenmerken van de "foute man" is zijn vermogen om de lezer of andere personages in het verhaal te verleiden, ondanks zijn onbetrouwbare of gevaarlijke aard. Hij kan charismatisch, verleidelijk en manipulatief zijn, waardoor hij anderen in zijn web van intriges kan trekken.
De overtreder: Een ander kenmerk van de "foute man" is zijn neiging om regels te overtreden en zich buiten de grenzen van de maatschappij te begeven. Dit maakt hem een rebels personage dat de conventionele normen uitdaagt.
De tragische figuur: In sommige literaire werken wordt de "foute man" ook afgebeeld als een tragisch figuur. Hij kan innerlijke demonen of persoonlijke strijd hebben die zijn immorele gedrag verklaren. Dit geeft de lezer de mogelijkheid om empathie te voelen voor zo'n personage, ondanks zijn negatieve daden.
Interessant is wat ChatGPT toevoegt over de functie van de “foute man” in de literatuur: “Over het algemeen biedt de aanwezigheid van de "foute man" in de literatuur de mogelijkheid om complexe morele vraagstukken aan te pakken, de aantrekkingskracht van het kwaad te onderzoeken en de grenzen van menselijke moraliteit te verkennen.”
Bij het lezen van deze passage begreep ik waarom we zo weinig foute mannen in de literatuur als protagonist zien. Het is een hele uitdaging om een literair boek te schrijven dat complexe morele vraagstukken aanpakt. Daarbij blijft de vraag of een schrijver zich hiermee bezighoudt.
En in hoeverre spelen eigen ‘foute mannen-trekken’ een rol? Ik denk hierbij aan ‘Herinnering aan mijn droeve hoeren’ van Gabriel Garcia Marquez. Een man van 90 trakteert zichzelf op zijn verjaardag op een jong meisje van 14, maagd nog. Zij doet dit om geld te krijgen voor haar familie. Hij wordt verliefd op dit meisje, voor het eerst in zijn leven. Door de ontroerende, maar eenzijdige relatie, kan de lezer sympathie krijgen voor deze toch wel erg foute man. In zijn nieuwe boek (En agosto nos vemos) dat volgend jaar zal verschijnen, staan de verhalen van een vrouw die ieder jaar op 16 augustus naar het graf van haar moeder gaat om daar de balans op te maken van haar buitenechtelijke avonturen. Eén daarvan gaat over haar onvergetelijke one-night-stand met een zeer foute man. Maar dat wist de vrouw niet en ze heeft er geen last van gehad. Integendeel. Als (vrouwelijke) lezer verheug ik me op dit boek.
Reactie plaatsen
Reacties